به‌ عزیز‌ترینم^. .^

_ به عزیزترینم تمامِ سالهایِ بدون تو با حسرت‌های فراوان تمام‌شد.. اینبار هرگز رهایت نکنم ، هرگز عذابت ندهم . هرگز برایِ کسی دیگر خوشحالی از تو نگیرم.. دیگر هرکسی در زندگیمان ماندگار نخواهد ماند.. می دانی .. پشیمانم .. ازینکه تورا زودتر نیافتم ؛ تورا زودتر ندیدم. هنگامی که خشمت را خواندم و دیدم ، فهمیدم که حق داری و باید به تو اعتماد می‌کردم .

این را بدان ،هنگامی که پشتِ کوهی از احساسات قایم شده بودی و در تنهائیت اشک می ریختی جفتمان بازنده بودیم . هم من ، و‌ هم تو. زیرا که چه کسی با دور ماندن از حقیقتش می‌تواند شاد باشد؟ خودم را که گول نمی‌زدم ! می‌دانستم یک چیز درست نیست . اما آن چیز تو نبودی .. هرگز و هرگز .. تو ،روشن‌ترین نور در قلبِ من، لازم نبود که آنقدر خودت را سرزنش کنی.

صلاح این نیست که من خیابان‌ها را بی تو قدم بزنم ؛ در تنهایی برای خبر‌های خوبی که به دستم می‌رسند ذوق کنم ، هنگام دیدنِ افرادی که خیلی دوستشان داشتی تنها باشم .. بگو عزیزِ من اگر تو نباشی که می‌خواهد به روحِ من رنگی ببخشد ؟ اصلا چه کسی جز تو اینکار را می‌کرد؟ اگر نباشی و دستانت را به من ندهی ، این جسم سرد می‌شود و نمی‌تواند دستِ کسی را بگیرد:)

خواهرم می‌گفت حتی اگر کلِ دنیا هم تورا دوست داشته باشند و از خوبیت بگویند ، اما کسی که دوستش داری این کار را نکند حرف های بقیه را دلخوشیی نیست. اگر تمامِ دنیا هم مرا دوست بدارند، تا تو دوست نداری من همچو مُردگانم .

حال که از میانِ تمام آن احساسات عبور کردم و یافتمت ، به هیچ قیمتی دوباره رهایت نمی‌کنم ؛ و می‌دانم که تو هم می‌مانی . اینبار دستانت را می‌گیرم و از فکر و خیال بیرونت می‌آورم .. دقیقا چند قدم جلوترش، جاییست که ما راحت تر مهربانی می‌کنیم و عشق می‌ورزیم . ما تا ابد با یکدیگر خاطره می‌سازیم:))))❤️